Wat doe je als je denkt dat je raar bent en nergens helemaal tussen past? Als kind op de basisschool had ik al het gevoel dat ik nergens bij hoorde. Niet dat ik mijn juf niet aardig vond, of dat ik geen vriendjes of vriendinnetjes had. Ik was leergierig en geïnteresseerd in alles wat er in de les gezegd werd, maar tegelijkertijd verveeld. Ik hield altijd het gevoel dat ik er niet helemaal tussen paste. Waar kwam dat onbestemde toch vandaan?
Veilig thuis op avontuur
Op de middelbare school verdwenen deze gedachten niet, maar werden ze juist erger. Ik was graag veilig thuis, maar deed tegelijkertijd niets liever dan het grote avontuur opzoeken. Ik droomde dat ik als filmster in de flitsen van de camera’s keek, als wereldverbeteraar door jungles struinde of dat ik als prima ballerina boog voor de staande ovatie van mijn publiek. Zo graag wilde ik dat mijn leven groots en meeslepend zou zijn.
Uiteindelijk kwam geen van deze dromen uit. Wel werd ik gekroond tot Miss Nederland, maar makkelijker werd het daar niet van.
Alleen zijn
Want wie legde er nu de link tussen een meisje dat haar leven zocht, en de jonge vrouw die was beland in de wereld van glitter en glamour? Ik blonk uit in mijn studies en wilde graag presteren, maar zat ook verdrietig alleen thuis met een leeg gevoel. Met mijn glimlach kon ik veel verbergen, zoals de angst om alleen te zijn, of mijn worsteling met innig contact. Er kwam geen eind aan mijn gedachten. En ik kreeg de indruk dat ik vreemd was.
Mijn gedachtenweb
Inmiddels heb ik mezelf volledig geaccepteerd. En ren ik niet meer weg om te voelen wie ik echt ben. Dat maakt me blij, gelukkig zelfs. Ik raak nog steeds wel eens verstrikt in mijn eigen gedachtekronkels, maar ik word steeds beter in het ontwarren van mijn eigen web, en ik schaam me er steeds minder voor.
Wat zou ik dat bange meisje dat ik ooit was graag gerust willen stellen, op een dag waarop ze niet naar school durft te gaan.
Schaamte en kleur
Of tegen die jonge vrouw willen zeggen dat het allemaal wel goed komt, op een avond waarop ze niet in haar eentje naar huis wil gaan. Op de dagen dat een golf van schaamte haar overvalt, dat ze denkt dat ze anders is, zou ik willen zeggen: een misfit zijn, dat is helemaal niet erg. De wereld zit vol met vreemde vogels: die zorgen voor een beetje kleur.
ps: dit artikel heb ik geschreven in opdracht van Happinez
