Een majestueuze mijlpaal: mijn eerste Didie boek. Van alles heb ik ervoor opgegeven maar ik ga er zoveel meer voor terug krijgen. Vorige zomer hakte ik de knoop door: Didie zou een boek maken. En nu, ruim een half jaar later, is de finish in zicht: een bundeling van deze blog subtiel verwerkt in een creatie die in een oogopslag laat zien wie ik ben.
De schaamte voorbij, de kwetsbaarheid overwonnen.
Ik kan niet anders zeggen dan dat het een flinke beproeving is geweest, eentje die mij regelmatig in verwarring bracht. Een enkele keer dacht ik aan opgeven, zoals ik wel vaker heb bij projecten die buitensporig veel geduld vragen, maar ditmaal zette ik door. Het was nu of nooit – ik was tenslotte zo dichtbij – en deze mijlpaal zou stevig verankerd worden:
Het resultaat van een creatief leven dat ooit in mijn kinderjaren begonnen was en nu een weg naar buiten zocht.
Van prachtige werkstukjes op de basisschool, verhalenwedstrijden, taal- en vormstudies, creatieve jobs en hobby’s tot aan de kleurrijke invloed van mijn creatieve ouders en de eerste websites van mijn broer. Aan hem dank ik zelfs het eigendom van didie.nl (probeer nu nog maar eens een website met jouw voornaam te registreren!).
Afgezien van mijn vormgeefster Daniëlle vertelde ik niemand over het boek.
Zelfs niet mijn vriend en ouders die toch herhaaldelijk zeiden: “zou je geen boek maken van je verhalen op je site?” En wat te denken van alle vrienden en bekenden die me regelmatig aanraadden meer te doen met mijn verhalen. Toch hield ik mijn missie geheim, ik vond het doodeng. Wie was ik om mijn verhalen goed genoeg te vinden voor papier? En dus hield ik me stil tot de voltooiing zou naderen en er geen weg terug was. Al met al ronduit verwarrend.
Ik was dag en nacht met mijn boek bezig terwijl ik er niet over kon spreken.
Afgezien van deze spagaat waren er de gebruikelijke obstakels zoals tijd en geld. Ik zat middenin een fulltime job bij Sanoma en deed niks liever dan me volledig storten op de nieuwe mediaprojecten bij deze uitgever. De impact van al die prikkels en de gretigheid om te vlammen op meerdere vlakken gaven me regelmatig kortsluiting. Daar ben ik – als vrouw met een hongerig hoofd – wel aan gewend, maar het stond de helderheid van geest weleens in de weg. Overigens is dat ook een van de redenen dat ik recent opnieuw heb gekozen voor het zelfstandig ondernemerschap.
Ik heb namelijk een blanco vel nodig om te kunnen werken met woorden en beelden die recht uit mijn hart komen.
De factor geld was natuurlijk ook een spannende. Niet dat ik me daar zorgen over maakte want ik spaar al sinds mijn jonge jaren voor dit boek, maar de realiteit van duizenden euro’s die van de bankrekening verdwenen deed me wel eens duizelen. Bovendien zat ik middenin de verkoop van mijn oude woning en zou het zelfstandig ondernemerschap ook de nodige onzekerheid met zich meebrengen. Uiteindelijk heb ik deze hindernissen overwonnen en kon niets me weerhouden van mijn doel.
Inmiddels worden de laatste punten en komma’s minutieus bekeken en draaien de drukpersen warm.
Het zal nog maar een paar weekjes duren en dan is mijn eerste echte inspiratieboek een feit. Wat daarna komt is reuze spannend: wie is er enthousiast genoeg om het te kopen en valt het in de smaak? En toch, eigenlijk kan dit project niet meer stuk want het is me gelukt om mijn onrustige geest te beteugelen en een lang gekoesterde wens tot in perfectie te voltooien. Nu kan ik alleen nog maar hopen dat mijn boek mensen inspireert om voluit te leven en aandachtig te genieten van een zielvol leven.
