Eenvoudig eten, bestaat dat nog? We worden overspoeld met ingrediënten waar we nog nooit van gehoord hebben. Ondertussen verzinnen marketeers met de snelheid van het licht nieuwe producten en diëten. Hebben we net ontdekt wat paleo is, moet het plotseling pegan worden. Jawel, paleo + vegan. Ik ben afgehaakt: terug naar de basis om te koken vanuit mijn hart. Op zoek naar maaltijden die puur, voedzaam en duurzaam zijn.
Soms lijkt het wel alsof we zijn vergeten waarom we eten.
Voeding? Brandstof voor je lichaam zodat je functioneert en gezond blijft. Jammer genoeg heeft de verveling ons ingehaald en lijkt eten afleiding voor al het andere dat inspanning kost. Eén click en het eten wordt zelfs thuis bezorgd. Ik beken: ook bij ons. Vooral op zondagavond en daar kijk ik zelfs naar uit. Cocoonen met een instant rijsttafel. Didie op haar best en meest relaxed en toch is het op lange termijn niet heilzaam. Duurzaam genieten doe je samen door mindful te eten en drinken.
Welk voorbeeld geef je aan tafel?
Prefab eten als comfort food is natuurlijk niet de norm. Vooral niet wanneer je een gezin hebt. Dankzij mijn zoon ben ik gezonder gaan koken, met pure ingrediënten. Want mijn single menu was alles behalve masterchef waardig. Al maak ik nu wel in een handomdraai de beste maaltijdsoep. Ook creëer ik binnen vijf minuten een uiterst voedzaam kommetje met ‘gooi-alles-op-een-hoop’. Hoezo vernieuwend die poké bowl?
De voedselindustrie houdt ons voor de gek
Zo verbaas ik me regelmatig over de zogenaamd pure producten die méér kosten dan al het gewone waarmee we zijn opgegroeid. ‘Koop nu de lekkerste kaas zonder kleur- en smaakstoffen’. Alsof dat nieuws is. Kaas was ooit per definitie zonder al die rotzooi. Maar ook de verandering in fruit: druiven zonder pit. Hartstikke handig voor de kinderen die geen pitjes lusten, maar waarom? Van pitjes word je sterk en goed voor de weerstand. Die druif, eens een held, nu jaloers op de avocado en mango.
Ik wil terug naar de eenvoud in de keuken.
Koken en eten vanuit een duurzame basis, zonder dieet mét plezier. Zoals ik het heb gezien tijdens de maaltijden in het boeddhistische klooster Plum Village waar ik een paar jaar geleden mediteerde. Daarom heb ik mijn boek van de Amerikaanse journalist Michael Pollan tevoorschijn gehaald. Tien jaar geleden schreef hij een eenvoudig handboekje over eten. Omdat hij gezond en puur wilde eten, maar niet meer wist hoe. Hij verzamelde zestig tips om het leven aan tafel makkelijker te maken. Omdat hij er al snel achter kwam dat onze westerse voeding weinig authentiek en dus zorgwekkend is.
En dat is vandaag niet anders.
Ons eten treurt.
Gefabriceerd voedsel, toegevoegde suikers en vetten, alles behalve traditioneel. We worden er zelfs chronisch ziek van. Kanker, obesitas, suikerziekte. Het verbaast me niks: als ik zie wat mijn zoontje krijgt aangeboden bij een willekeurige speeltuin, pretpark of speelmiddag. Daar zou ik een week lang van stuiteren. En dus beperken we fastfood en suikers tot een feestelijk minimum tijdens verjaardagen. Voor hem een grote uitzondering, maar helaas voor veel kinderen de gewoonte. Iedere dag van de Haribo naar Danoontje. “Eh… nee jongen, dat groeit niet aan een boom.” Terug naar de eenvoud. Eten zoals het ooit bedoeld was. Zonder dat het saai en betweterig hoef te zijn.
Daarom de beste foodrules van Pollan op een rij.
9 regels voor eenvoudig eten:
- Eet alleen voeding met ingrediënten die je je kunt inbeelden. Weet jij hoe
dikaliumfosfaat eruit ziet? Heerlijk, zo’n pakje Fristi… - Vermijd voedingsstoffen waarvan je kinderen de naam niet kunnen uitspreken (of je oma).
- Eet geen ontbijtgranen die de kleur van de melk veranderen
- Kies voor fruit in de oorspronkelijke vorm. Suiker in fruit wordt omringd door vezels die een verzadigd gevoel geven. Heel wat voedzamer en natuurlijker dan alle sapjes in de winkel.
- Eet dieren die zelf goed gegeten hebben. Kippen of varkens met turbofood dragen weinig bij aan je gezondheid.
- Eet omdat je honger hebt, niet uit verveling
- Vermijd eten met een gezondheidsclaim. Goede voeding heeft dat niet nodig.
- Kies bij voorkeur ingrediënten op één been (planten), dan op twee (gevogelte) en zo weinig mogelijk op vier.
- En, besteed net zoveel tijd aan het eten, als de tijd die je nodig hebt gehad voor de bereiding.
Traditioneel eten thuis?
Dat doet me denken aan vroeger, thuis. Bij mijn ouders of oma. De aandacht die ze voor het eten hadden, het gemak waarmee ze kookten en de tijd die ze eraan besteedden. De manier waarop zij met hun voeding omgingen had veel weg van boeddhistisch eten. Of boodschappen doen: ik ging met mijn moeder naar de boer waar we fruit en groente kochten. In de supermarkt haalden we de rest. Geen strijd om uitdeelzakjes snoep, dertig soorten hagelslag of pakjes drinken. Alleen in het weekend mocht ik iets speciaals kiezen: fruitsap en een grote koek. Vanwege de uitzondering was dat een groot feest! En nog steeds word ik vrolijk van ons moestuintje waar de aardbeien, rabarber en tomaten groeiden.
Daarom: als je boodschappen doet, houd het simpel.
Koop de basis en voeg wat experimentele groenten en fruit toe. Zoek de uitdaging in verse producten die nieuw zijn. Niet in de primeur van kant-en-klare zakjes en pakjes.
Vertel je kinderen over vroeger.
Wat je het lekkerste vond en juist niet. Maak eten leuk en doe een spelletje. Dobbelsteen erbij en gooien maar: 1 = bord doorschuiven, 2 = eten met je ogen dicht, 3 = eten met stokjes en zo kan ik nog wel even doorgaan. Ga ook samen naar de boer, stiekem rennen door de maisvelden en aardbeien plukken in een moestuin. En eindig de dag met een tekenfilm: Ratatouille. Puur en eenvoudig.
