Je zit in de auto, achter het stuur. Jij stuurt, jij bepaalt wat er gebeurt. Verplaats je nu eens naar de trein. Je hebt helemaal niks te zeggen. Je kunt alleen maar gaan zitten en je overgeven aan het moment. Vertraging of niet, treinreizigers of niet, je moet de controle loslaten en rustig om je heen kijken. Luisteren naar anderen, het landschap in je opnemen en rustig ademhalen. Je zit middenin de theologie van de gewone dingen, aldus Anton de Wit, schrijver van het gelijknamige boek.
“Waarom gaan mensen toch naar een prijzige retraite ergens in een boeddhistisch klooster, terwijl je de spiritualiteit juist in alledaagse dingen kunt vinden”, vraagt De Wit zich af. Het gaat er volgens hem niet om hoe je tot jezelf komt ná een dag hard werken of zorgen voor een ziek familielid.
Het is juist de bedoeling dat je de spiritualiteit vindt tíjdens deze activiteiten.
Anton de Wit, in 1979 geboren in Brabant maar sinds vier jaar woonachtig in Nijmegen-Noord, weet waar hij het over heeft. Al sinds zijn eerste ervaringen in der kerk als kleine jongen houdt hij zich bezig met religie en spiritualiteit. Hij heeft er, als religieus journalist, filosoof en auteur zelfs zijn werk van kunnen maken. En dat gaat verder dan de grenzen van de provincie Gelderland. De Wit: “Ik geef lezingen en interviews van Brabant tot aan Friesland. Dat ik in Nijmegen woon is eigenlijk een goed bewaard geheim”, lacht hij.
Ondanks zijn Brabantse herkomst is het voor De Wit niet vanzelfsprekend dat hij zich met religie bezig houdt.
“Nee, mijn ouders pushte dat zeker niet. Ik had nu eenmaal een grote fascinatie voor de kerk. Als ik daar als klein jongetje op de houten bank zat, werd ik betoverd door de kleur van het glas-in-lood, de geur van de wierook en de klanken van de Latijnse zang. En dat heeft mij nooit losgelaten. Vooral omdat het zo tijdloos is en tegelijkertijd verwijst naar een andere tijd dan de onze. De schoonheid en diepe wijsheid die ik daar aantrof, ontdekte ik later steeds meer ook in heel alledaagse dingen.
En daarover gaat zijn boek, over de heiligheid van het alledaagse.
De Wit laat in zijn boek zien hoe eenvoudig spiritualiteit is. “Het neigt weggedrukt te worden naar de ruimte die er over is in onze ‘vrije tijd’. Maar het punt is juist dat je spiritualiteit moet verbinden met het dagelijks leven. Het gaat er niet om watje doet als je ergens van wegloopt. Nee, het heeft alles te maken met de dingen die je normaal thuis doet of op je werk.
Ik ben van mening dat alle is doordrongen van spiritualiteit, van je geest. En dat brengt alles met elkaar in verbinding.”
De schrijver zelf laat zich vooral ‘voeden’ door zijn ontmoetingen met inspirerende mensen. Ik heb veel boeiende mensen ontmoet en gesproken. Dat doet iets met me. Ik haal daar bouwsteentjes uit waarmee ik een soort eigen standbeeld maak, waarmee ik mijn visie inhoud geef. Ik geloof heilig dat alle spirituele ontwikkeling de kans krijgt door ontmoetingen met anderen.
Daarom verzet ik me ook tegen de stelling dat je alles uit jezélf moet halen.
Doe de ramen open en laat de frisse lucht binnen! Ga de dialoog aan in plaats van thuis, in je eentje, te zitten piekeren over levensvragen. Stap naar buiten, spreek iemand aan en de kans is groot dat je daardoor beter weet wat je moet doen, dan wanneer je het zelf probeert te bedenken. Op die manier ben ik zelf al zo vaak een andere kant op gestuurd. En daardoor hoef je het spoor helemaal niet kwijt te raken. Durf op iets te vertrouwen!”, aldus De Wit.
Vertrouwen was ook het onderwerp van zijn eerste boek.
“Dat was een reactie op alle spirituele wijsheden waarover ik steeds vaker berichten las. Ik kwam goeroes tegen die de mensen van alle wijs maakten. Zij trokken eerst de portemonnee voordat ze ook maar iets deden. Tegenover zulke mensen mogen we best wel wantrouwend zijn. Spiritualiteit is namelijk veel ‘kleiner’. Dat vraagt niet om geld, verre reizen en dure workshops, dat vraagt om eenvoud en inzicht in de dagelijkse dingen.”
Anton de Wit (1979)
- School voor Journalistiek
- Freelance journalist voor Filosofie Magazine, VolZin en diverse dagbladen
- Boeken: Een kleine theologie van gewone dingen (verschijnt mei 2010), Bronnenboek Boeddhisme (2009), Het mysterie, de echte weg naar wijsheid en geluk (2009), Bronnenboek Christendom (2008)
