Ik kan ontzettend genieten van mooie wijn. Van het etiket, de kleurnuances van de drank en de sfeervolle momenten waarop de wijn gedronken wordt. En toch kom ik niet veel verder dan een of twee slokjes. Ooit dronk ik veel meer, maar toen was ik nog te jong om me de finesse van de wijn te herinneren. Nu blijft het bij een klein glaasje om de sfeer met een gezelschap te delen. Van de derde slok krijg ik hoofdpijn. Al moet ik toegeven dat een glaasje wijn in Frankrijk of Italië beter ‘valt’ dan in Nederland. Dus de ambiance zal de nodige invloed hebben.
Ook al drink ik nauwelijks wijn, de verhalen van de wijnboeren over de hele wereld interesseren mij.
De passie waarmee ze hun druiven bewerken en het vakmanschap dat ze van generatie op generatie overdragen is bewonderenswaardig. Des te nieuwsgieriger was ik naar het verhaal van een Nederlandse wijnboerin die mijn aandacht trok. En dus liet ik de kans niet liggen om haar eens uitgebreid te spreken.
Bij Barbara Verbeek stroomt er geen bloed maar wijn door haar aderen.
En die heeft niet alleen de kleur rood. Nee, Barbara is een wijnboerin pur sang. Rood, wit, rosé, deze energieke vrouw weet alles van onze goddelijke drank. Afgezien van haar kennis, verzint ze ook de meest creatieve producten, activiteiten en diensten om iedereen te kunnen laten genieten van wijn. Dankzij haar energie, passie en persoonlijkheid weet zij iedereen enthousiast te maken voor wijn.
De wijnboerin gaat regelmatig op ontdekkingstocht om de beste wijnen te vinden.
Met haar vriend Barend, ook ondernemer en actief als ‘De Oesterman’, zit ze regelmatig in Frankrijk. Bijvoorbeeld tussen de eendenleverboerderij in de Champagne en de kaasrijperij in Meaux. Ze speurt niet alleen naar mooie producten voor de verkoop, ze gebruikt haar ervaringen ook voor wijnreizen. Daarom gaat ze op zoek naar nieuwe regionale producten, wijnboeren en restaurants ter invulling, verbetering en vernieuwing van deze wijnreizen. “Ik voel me rijk dat mijn werk mijn hobby is en mijn hobby mijn werk”, vertelt ze. “Vanochtend waren we bij de Ardennerham rokerij van de Ardennen en gisteren waren we te gast bij een prachtig oud klooster waar de Livarvarkens in de modder speelden. Daar geniet ik van!”
Het culinaire leven in de natuur is Barbara met de paplepel ingegoten.
Eerst door haar ouders en later door haar vrienden van het culinaire blad Smaakwereld. Ze vertelt: “Het boerenleven heeft iets magisch; het is puur en eerlijk. Kamperen aan kleine riviertjes, op onderzoek naar nieuwe lekkere wijnen. Wat zit er in de producten en wat komt er uit? Die puurheid is ook de basis van mijn bedrijfje De Wijnboerin. Ik verkoop wijnen die ik zelf importeer en ze worden persoonlijk bij mensen thuisgebracht, zonder tussenhandel en dus lagere prijzen voor de consument.”
Barbara’s wijnreizen hebben vooral een educatief doel.
“Het zijn eigenlijk wijn- en spijsreizen. Je kunt uren achter je boeken zitten om te leren, maar op het land gebeurt het. Ga een paar dagen mee en proef de wijnen bij de wijnboeren, de slakken bij de slakkenkwekerij en loop door de kelders van de Champagne. Als je daarna wordt beloond met 3 Grand cru champagnes heb je alles geleerd en vergeet je die ervaring nooit meer.”
Nog meer wijn ‘finesse’ vind je in Barbara’s wijnbar op het strand van Zandvoort.
Het is een combinatie van laagdrempeligheid, puurheid, ontspanning, educatie en wijn. Je kunt er hangen in de zitzakken, dromen in de schommelstoelen of relaxen in hangmatten onder het genot van kwaliteitswijn voor een eerlijke prijs. “Het idee voor deze bar ontstond vijf jaar geleden toen ik met een goede vriendin een biertje zat te drinken. Ik vertelde haar dat ik graag het strand en het drinken van wijn wilde combineren gedurende de zomermaanden. Maar ik wist niet goed hoe ik dat moest doen”, herinnert ze zich.
“Mijn vriendin stelde toen voor om in het kussenhok van de strandtent van haar man Jeroen een wijnproeverij te houden.
Ik kocht twaalf blauwe bordjes, twaalf grote wijnglazen, schilderde een oude tafel wit en plaatste een advertentie op hyves. Dat was het begin van mijn nieuwe activiteit: Wijnproeven Aan Zee!” Na twee jaar wijnproeven met haar blote voeten in het zand, kreeg de wijnboerin steeds vaker de vraag of mensen ook spontaan een glas wijn konden komen drinken. “Ik investeerde in mooie handgemaakte houten meubels en startte in 2009 de Wijnbar Aan Zee.
De uitstraling klopte precies, want mijn wijnbar deed denken aan een Zuid-Amerikaans houten hutje of een leuk tentje op Ibiza. Ik had een mooie wijnkaart gemaakt met wijnen uit de hele wereld en kocht deze in bij mijn vader, zelf een wijnimporteur. Inmiddels is het hutje vervangen door een grotere en wind- en regendichte strandtent dankzij de inzet van Jeroen en zijn collega’s.”
Hoe Barbara in deze wijn wereld gerold is?
“Tja, ik werd als 20-jarige aangespoord om de vinologen opleiding te doen. Dat was een tijd waarin wijn nog niet zo’n hype was als nu. Het leek me gewoon leuk en dat was het ook! Mijn hart werd geraakt en ik werd geïnspireerd door de kennis die ik opdeed. Er ontstond een enorme nieuwsgierigheid naar de wijnwereld. Na de opleiding had ik de smaak zo te pakken, dat ik de sommelier opleiding wilde volgen in Hoog Soeren, vlakbij Apeldoorn. Dat lag niet echt om de hoek van mijn woonplaats Haarlem, maar ik had geen keus. Het was namelijk het allereerste jaar van de eerste sommelier opleiding in Nederland. Tanden op elkaar en gaan”, dacht ik toen. Ondertussen werkte ze vier dagen als assisentent-bedrijfsleidster in een bekend Amsterdams restaurant.
In 2002 had Barbara haar vinoloog en sommelier diploma en solliciteerde ze bij importeurs en wijnwinkels. Maar het voelde nog niet goed.
“Ik ben toen bij mijn vader gaan werken, maar was helemaal verantwoordelijk voor mijn eigen inkomen. Kortom, als ik niets deed, dan verdiende ik ook niets. Volgens mij heb ik in die periode ook geleerd om zakelijk voor mezelf te zorgen. Het is net als met lesgeven: je kunt wel blijven vertellen hoe het hoort, maar het is nog veel belangrijker om te ervaren hoe het níet moet. Daar leer je van. Wat dat betreft is mijn vader nog steeds mijn held. Ik bel hem als ik zakelijke raad of advies nodig heb en privé mijmeren we samen met mijn moeder over het leven. Uiteraard onder het genot van een goed glas wijn.”
Naast haar ouders is er nog een belangrijke steun en toeverlaat in haar leven.
“Mijn vriend Barend. Hij is het afgelopen jaar erg belangrijk voor mij geworden. Ik ontmoette hem op een Valtifest, een bekend Amsterdams festival, waar hij achter zijn Champagnebar stond te werken. We flirtten met elkaar, maar ik wist niet dat híj de man was die het briljante Champagnebar-concept had bedacht. Hij had de bar zelfs met zijn eigen handen gemaakt. Een week later stond hij tijdens een feest weer voor mijn neus, maar nu met honderd oesters. Ja, toen was het liefde op het eerste gezicht. Samen bedenken we nu nieuwe concepten met wijn, champagne, oesters en barren.”
Op dit moment draaien Barbara en Barend op diverse locaties de mobiele wijnbar.
Daarnaast heeft hun concept van de oester- en wijnproeverij zijn aftrap gehad in Volendam. “Daar hebben wij in het bekendste restaurant op de Dijk een wijnproeverij gegeven en het personeel geleerd hoe je aan tafel oesters kunt openen als gastheer of gastvrouw.”
Wil Barbara ook wel eens een momentje zonder wijn?
“Als het wat rustiger is, geef ik op bekende wijnlocaties wijncursussen en workshops in Bloemendaal, Haarlem en Rotterdam. Het leven van een wijnboerin start niet om negen uur op kantoor en eindigt ook niet om vijf uur ’s middags. Het is een manier van leven!”
De reizen van de wijnboerin:
