Zojuist keek ik even op de kalender. Om te zien hoe lang het geleden is dat ik mijn eerste boek lanceerde. Zielvol, een boek vol notities over mijn persoonlijke zoektocht naar rust in een wereld waar niets vanzelfsprekend is. Een jaar en drie maanden geleden dus. Op 25 april 2016. Met deze datum in gedachten probeer ik een verklaring te vinden voor het vragende gevoel in mij dat roept om een nieuw boek. Of tijdschrift. Of iets daar tussenin. Waarom juist nu?
Vlak ná de publicatie was ik op z’n zachts gezegd op de bodem van creativiteit beland.
Mijn onderzeeër was zonder omkijken langs het meest adembenemende koraalrif gedoken en stevende af op de onzichtbare leegte van de grootste oceaan ter wereld. Zoiets. Dieper kon niet leek mij zo. En gek genoeg was daar geen enkele reden toe. Honderd procent volgens plan was het boek gelanceerd. Geheel naar wens. Behalve dan dat ik misschien erg veel van mezelf had gevraagd om deze productie geheel solo te ontwikkelen, produceren en publiceren (afgezien van een daadkrachtige vormgever). Maar dat kon mijn leegte toch niet verklaren? Of was het misschien te makkelijk gegaan.
Want wat is er nog te winnen als je 100% tevreden bent?
De afgelopen dagen heb ik mijn creatieve ambities kritisch onder de loep genomen. En met enige zelfonderzoek is het me wel duidelijk geworden. Stap 1: Team up to excel. Een gepolijste kreet die – je begrijpt het al – niet uit mijn spirituele koker komt. Dit is dagelijkse kost van de koffie corner van Philips waar ik enige tijd geleden werkte. Mijn beoordelingen waren geweldig, met de kanttekening: ‘Didie, werk samen om nog betere resultaten te behalen’.
Dat besef heb ik al langer.
Ernaar handelen is een tweede: wat te doen als je zo kritisch op je werk bent dat je bij de eerste alinea van wie dan ook een notitieboek aan verbeteringen hebt? En toch zit daar wel een deel van mijn winst. De ruimte geven aan contributors, dus schrijvers en fotografen die deel gaan uitmaken van mijn tweede productie. En stap 2: Oefening baart kunst. En dus in mijn geval, blijf koersen op je ambitie en leg de lat weer een stukje hoger.
Wetende dat ik altijd creatieve producties wilde maken met inhoud en vorm, was BWELL mijn eerste oefening.
Dit was een regionaal tijdschrift over wellbeing. En eigenlijk is ZIELVOL de tweede stap geweest om dichter bij mijn ultieme idee over een onafhankelijke print publicatie te komen. Omdat het me zo makkelijk afging, ben ik inmiddels toe aan de volgende stap: een derde publicatie die mijzelf zal verrassen. Waarbij ik niet de enige auteur zal zijn, ik me verbind aan een lange termijn samenwerking en ik inhoud zal bieden die nog niet eerder online te zien is geweest.
Word ik daar een beetje zenuwachtig van?
Ja! En dat is nu precies wat ik vandaag nodig heb. Zo vlak voor de zomervakantie die mij de ruimte geeft om drie weken eerst nog even waanzinnig tevreden te zijn.