Een aantal jaren geleden maakte ik op papier verschillende collages van foto’s die ik uit magazines scheurde. Al die plaatjes samen vormden een wereld zoals ik die had ervaren tijdens mijn werk voor tv-programma’s, lifestyle merken en mijn Miss Nederland periode.
In diezelfde tijd zocht mijn vader een nieuwe uitdaging voor zijn schilderkunst.
Hij schilderde al jaren portretten, landschappen en stillevens, maar raakte geïntrigeerd door abstracte kunst. Hij kreeg steeds meer opdrachten van jonge mensen die een abstract schilderij zochten voor hun moderne interieur. Die eigentijdse invalshoek beviel mijn vader zo goed, dat hij behoefte had aan nieuwe inspiratie.
Toen ik op een middag met mijn vader wat oude schetsboeken doorkeek, kwamen mijn lifestyle collages per toeval voorbij.
Dit bleek het ‘eureka’ moment te zijn. Wat volgde was een intensieve periode van twee jaar waarin mijn vader alle collages omtoverde tot fascinerende schilderijen. En alsof mijn tien collages nog niet genoeg waren, voegde hij er naderhand nog vijftien aan toe op basis van eigen knipsels.
Het werd een reeks meesterwerken waar de kleur en energie vanaf spatten.
Vele exposities volgden en een groot deel van de schilderijen werd verkocht. Ikzelf had een collage weten te bemachtigen en ‘veilig’ opgehangen in mijn woonkamer. Inmiddels heeft ook dit kunstwerk een ander onderkomen gevonden. Niet omdat ik er vanaf wilde, maar omdat ik, net als mijn vader, van afwisseling houd. Schilderijen, posters en foto’s wisselen elkaar met enige regelmaat af in ons interieur.
Die behoefte aan afwisseling heeft ook gevolgen gehad voor mijn vaders collagereeks.
Na twee jaar toewijding aan het lifestyle palet was hij toe aan een volgende fase in zijn schilderend leven. Hij zocht de verdieping in een compleet andere wereld: de master pieces van Rembrandt en Van Gogh. Hij bestudeerde de meesters en componeerde zijn eigen versie van De Nachtwacht, De Badende Vrouw en De Aardappeleters. Tevens maakte hij een prachtig portret van de koning Willem Alexander, portretteerde hij Nelson Mandela en Afrikaanse mensen.
De Rembrandt werken geschilderd door mijn vader:
Inmiddels leeft mijn vader zich weer uit met landschappen die hij krachtig neerzet in een gedurfd kleurenpalet. Iets dat ik steeds meer bewonder in zijn werk. Want hoe híj de natuur weergeeft, met kleuren die je op het eerste oog niet aantreft in een bos, bij de zee of in de lucht, daarachter moet een diep gekleurd hart schuil gaan. Ook het tempo waarin hij de taferelen op het doek zet zijn ongeëvenaard. Hij heeft buitengewoon veel lef en zoveel ervaring dat schilderen hem geen moeite lijkt te kosten. En dat is ook zo. Mits het vrij werk betreft:
Wanneer hij ‘moet’ creëren vanwege een opdracht past hij zelfcensuur toe.
Alsof hij wordt beperkt in zijn vrije geest en handelen. Grappig genoeg zit daar opnieuw een groot stuk van herkenning. Wie mij beperkt in mijn creatieve geest, krijgt wat hij verwacht te krijgen. En dat is minder waarachtig dan een meesterwerk. Kleuren binnen de lijntjes dus. Daarom spoor ik mijn zoon ook altijd aan om buiten de kaders te treden. Geen perfecte kleurplaat, maar eentje die verwonderd zoals ik heb geleerd van mijn vader.
Het werk van mijn vader, enkele bijzondere stukken uit de afgelopen jaren:
