Dankzij de oppasdagen van mijn moeder (oma Tinie) en de hartelijkheid van mijn schoonmoeder (oma Riki), heeft oma voorgoed een plekje in mijn hart veroverd. Zij is van een onschatbare waarde. Op de momenten dat deze mama even moet bijtanken, is daar… Oma. Geduldig als geen ander, een tikkeltje overbezorgd en altijd lief voor haar kroost. Goud waard.
Herboren als oma
Oma’s. Een warm hart. Het is een gave. Want zo goed als het moederschap één groot avontuur is, word je niet als oma geboren. Ook míjn moeder was ooit een ondeugende peuter die het leven moest ontdekken. En pas vele jaren later zou zíj mijn moeder worden. En nu, op het moment dat ik zelf mama mag zijn, is zij herboren als oma. Gelukkig weet mijn kleine kerstkindje niet beter. Die lieve wijze vrouw, met een stralende glimlach. Dat is oma. En staat altijd voor hem klaar.
Genieten van oma
Soms heb ik de rust om te genieten van de onvoorwaardelijke liefde tussen mijn zoontje en oma: terwijl ik op een doordeweekse dag thuiswerk in de woonkamer, hoor ik beneden twee schatten gieren en kieren van gekkigheid. De hoge tonen vliegen door de keuken. Twee lieverds rollen over de grond. Oma Tinie en mijn gekkie. Samen de grootste vrienden. Bondgenoten voor het leven.
De liefde van oma
Dit weekend nam ik mijn zoontje op de arm mee naar een sporthal; kijken naar papa’s basketbalwedstrijd. Oma Riki was er ook en na afloop namen we een drankje in de kantine. Ik zat tegenover oma; mijn zoontje tussen ons in. Verlegen keek hij naar oma, met een glimlach die boekdelen sprak. Oma pakte haar portemonnee en haalde er een kleurenprintje uit, netjes verpakt met een plastic laagje.: “Kijk eens lieverd. Dat ben jij.” De herkenning bij het jonge kereltje was ongekend. Zo vertederend.
Ik weet nog niet hoe het levenspad van mijn zoontje eruit gaat zien, maar ik ben er zeker van dat de oma’s daar een belangrijk deel van uitmaken. Gelukkig maar, want voor mij staan zij synoniem voor de onthulling van onvoorwaardelijke liefde.
