Schaamte, voor wat je ooit gedaan hebt, in gedachten verzwijgt of waar je dag en nacht mee rondloopt. Schaamte maakt kwetsbaar en kan zelfs verlammen. Het is aan jou om daar doorheen te breken. Het vereist moed, maar als dat eenmaal lukt, is de beloning groot: leven.
Schaamte ligt op de loer
Ook ik schaam mij. Voor van alles en nog wat. Van grote gebeurtenissen die ik verzwijg tot kleine daden die mogelijk nooit iemand heeft gezien. Het zijn precies die dingen die mij ervan weerhouden te groeien. Ook ik ‘lijd’ onder schaamte. En gelukkig: dáár schaam ik me niet voor. Want het is een logisch gevolg van alle ‘schoonheid’ die ik nastreef. Ik probeer te leven zonder krasjes; glansrijk zonder mislukking, vertwijfeling of onjuistheden. En juist doordat ik eigenwaarde ontleen aan deze perfectie, ligt schaamte op de loer. Want het aantal momenten waarop mijn leven niet feilloos verloopt, is natuurlijk hartstikke groot.
Empathie en een open mind
Het vergt moed en daadkracht om door deze obstakels heen te breken. Om je te beseffen dat schaamte iets is dat je jezelf oplegt. Ik redeneer zo: als meer mensen zich bewust zouden zijn van de negatieve impact van schaamte, ontstaat er meer ruimte voor acceptatie van alle eigenaardigheden die je uniek maken. Dat geeft tegelijkertijd ruimte om iemand anders met wat meer empathie tegemoet te treden.
Schaamte beschrijven
Het is overigens wel nodig om je persoonlijke schaamte eerst letterlijk te benoemen, voor jezelf, op papier of juist in een groep met mensen. Pas dan kan de emotie een weg vinden tot een vorm van welkome kwetsbaarheid. Het gaat niet zonder slag of stoot, maar het loslaten van schaamte werkt bevrijdend. Het geeft ruimte voor een onbevangen leven zonder oordeel ten aanzien van jezelf. Ik hoop echt dat iedereen die vrijheid kan ervaren, want het is zonde om je te laten verlammen door schaamte.
