Ik ben zo blij. Over een jaar gaan we verhuizen naar ons nieuwe stekkie. De vloer is niet van eieren, maar van beton. De muren zijn van hout in plaats van kaas en er komt gewoon water uit de kraan! Nooit gedacht dat het ons lukken zou, een vegan huis. Wekenlang had ik nachtmerries over een douche met karnemelk en slagroom in plaats van cement. Al die zorgen zijn nu voorbij.
Het is officieel, ons huis draagt een vegan keurmerk.
Zelfs ons interieur is vegan proof. Het meest trots ben ik op onze zitbank van gebruikte plastic flessen. Je wil niet weten hoeveel liters frisdrank de fabrikant heeft moeten drinken om zijn groene droom waar te maken. De tandarts laat ‘m met rust. En het zal niet lang meer duren of de eerste vegan auto staat op onze oprit. Het eco automerk Fisker werkt er hard aan. Met het interieur zijn ze al een heel eind. Gerecyclede T-shirts gebruiken ze ervoor. Nu maar hopen dat iemand ze gewassen heeft.
Echt Didie, een vegan nieuwbouw huis?
Eh nee. Sorry. Ons nieuwbouwhuis is niet vegan (wel enorm duurzaam). En die nachtmerries vallen ook wel mee. Die gaan eerder over de modder op de bouwplaats dan slagroom en karnemelk. Als je op visite komt krijg je ook gewoon een stukje kaas en gevulde eieren. Misschien zelfs een ijsje met slagroom.
Waarom dan mijn vegan verhaal?
Omdat ik er gek van word, van al die logootjes op artikelen die helemaal geen keurmerk nodig hebben. Het toppunt was wel mijn vertrouwde vruchtenjam. Altijd al met plantaardige verdikkingsmiddelen, suiker en vruchten. Ik hoefde alleen maar even naar de ingrediënten te kijken en wist wat erin zat. Geen moeite. Want ‘shit in shit out’, dus even checken wat ik in mijn lichaam stop is geen overbodige luxe. Nu staat er dus sinds kort een geel-groen logootje op het etiket van mijn vertrouwde glazen pot. Ik word er treurig van. Wat was er mis met mijn jam? Het was zo lekker gewoon, nu moet alles ineens bijzonder zijn.
Geen vegan dan? Echt wel!
Met één kanttekening: als het ertoe doet! Houd plantaardig wat de natuur zo heeft gewild en gun die koe een rustig leven op het weiland of een bezoekje aan de Alpenweide. Maak een einde aan de legbatterijen, de plofkippen, de gigantische veestapels en alles wat uit hebzucht en vraatzucht is geboren. Verbied het genetisch manipuleren van varkens waardoor ze meer uiers krijgen om nog meer biggetjes te voeden (het dieptepunt van de industrie!). En gun iedereen zijn vegan yoghurt en ijs, uit liefde voor de aarde of uit noodzaak vanwege allergieën en intoleranties.
Maar val mij niet lastig met marketing trucjes als ik gewoon wil genieten van alles wat ooit normaal was.
En laat je niet verleiden door de schone schijn. Lees de etiketten en haal er zelf uit wat je nodig hebt. Word wijzer en blijf scherp. Vegan chocolade met negentig procent suiker draagt niet bij aan jouw voortbestaan. En denk wat langer na bij vegan spread die drijft in de verzadigde vetten (de slechtste variant). Het vegan walhalla is soms te mooi om waar te zijn. Net als ons vegan huis.
